A good man

10 χρόνια Καντάμ-πα Ντάρμα στην Ελλάδα
Δημόσια ομιλία με θέμα «Εισαγωγή στη βουδιστική σκέψη» 13 Δεκεμβρίου
Η ενδυνάμωση του Βούδα Βατζρασάτβα και διδασκαλίες Δεκέμβριος 14-16

Αυτό το εξαιρετικό γεγονός θα προσφερθεί από τον Γκέν-λα Κέλσανγκ Κιένραπ, τον Αναπληρωτή Πνευματικό Διευθυντή της ΠΝΚ-ΔΕΒΚ και Εθνικό Πνευματικό Διευθυντή του Βουδισμού Καντάμ-πα στην Ελλάδα. Ο οποίος έχει ασκηθεί στο Βουδισμό Καντάμ-πα για περισσότερα από 25 χρόνια κάτω από την καθοδήγηση του Πνευματικού του Οδηγού, του Σεβάσμιου Γκέσε Κέλσανγκ Γκιάτσο. Με τη σοφία του, την καλοσύνη του και την ταπεινότητά του, αποτελεί για εμάς ένα ζωντανό παράδειγμα του πώς να ακολουθήσουμε τον τρόπο ζωής ενός Καντάμ-πα. Είμαστε πολύ τυχεροί που θα έχουμε αυτήν την ευκαιρία.

Ο Βούδας Βατζρασάτβα είναι ο Βούδας του εξαγνισμού. Όπως λέει ο Σεβάσμιος Γκέσε Κέλσανγκ: “Ο εξαγνισμός είναι η πηγή όλης της μελλοντικής μας ευτυχίας και των πνευματικών μας συνειδητοποιήσεων. Θα πρέπει λοιπόν, να πρoσπαθήσουμε να καθαρίσουμε το πνεύμα μας από όλη την αρνητικότητά του, μέσα από την εξάσκηση στο διαλογισμό και την απαγγελία του Βατζρασάτβα.”

Για να εγγραφείτε παρακαλώ στείλετε ως προκαταβολή 30 Ευρώ.
Η προτεινόμενη προσφορά για όλα το σαββατοκύριακο
είναι 70 Ευρώ.
Βουδιστικό Κέντρο Βουδική Χώρα
Θησέως 12-14, Αθήνα 10562.
Τηλ: 6937501087

To Τι στο …Μπλιπ Ξέρουμε; το έχω δει, είναι μια φανταστική ταινία που πραγματικά διευρύνει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα και μας κάνει να απορούμε για αυτά που ξέρουμε.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

ΕΝΟΤΗΤΑ Α
16:00: Η Ιστορία του Δαλάι Λάμα - Σενάριο, Σκηνοθεσία: Μίκι Λεμή, Μουσική: Φίλιπ Γκλας
17:00: Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών - Σκηνοθεσία: Ίτσου Πατέλ. Αφήγηση: Λέοναρντ Κοέν

ΕΝΟΤΗΤΑ Β
18:15: Τι στο …Μπλιπ Ξέρουμε; Στο Βάθος της Λαγουδότρυπας - Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Αρντζ
21:00: Συζήτηση με τον κ. Γιάννη Αντωνίου, Καθηγητή Μαθηματικών Α.Π.Θ.

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ
22:00: Καρλ Γιουνγκ: Ο Ερευνητής της Ψυχής - Σκηνοθεσία: Βέρνερ Βέικ. Παραγωγή: Σέλντον Ρόσλιν
23:00: Το Μακρύ Καλοκαίρι του Έρμαν Έσσε - Σκηνοθεσία: Βέρνερ Βέικ. Παραγωγή: Σέλντον Ρόσλιν

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

ΕΝΟΤΗΤΑ Α
16:00: Από την Καρδιά του Κόσμου: Η Προειδοποίηση των Αρχαίων Αδελφών - Σκηνοθεσία: Άλαν Ερέιρα
17:30: Κρισναμούρτι: Το Μέλλον της Ανθρωπότητας - Παραγωγή: Krishnamurti Foundation Trust

ΕΝΟΤΗΤΑ Β
18:30: Γ. Ι. Γουρτζίεφ: Αναζητώντας την Αρχαία Γνώση - Παραγωγή: Έρικ Νάκεν
19:30: Ο κύριος Αμαξάς - Σκηνοθεσία: Σίριλ Λανιέρ
20:30: Κονσέρτο για πιάνο με μουσική Γκουρτζίεφ – Ντε Χάρτμαν

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ
21:30: Ρουμί: Τα Φτερά της Αγάπης - Σκηνοθεσία: Σεμς Φριλάντερ. Αφήγηση: Πήτερ Μπόιλ
22:15: Η Ζωή της Έλενας Πέτροβνα Μπλαβάτσκι - Παραγωγή: Shipman Production. Ηθοποιοί: Anna Tzelniker, Gemma Jones, Ronald Hines

Ημερομηνίες:Σάββατο 20 & Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007
Τόπος:Ινστιτούτο ΓΚΑΙΤΕ, Ομήρου 14-16 Αθήνα
Ώρες: 16:00 – 23:00
Τιμή Εισιτηρίου: 8,00 ανά ενότητα (2 ταινίες)

Παράλληλα καθ' όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ θα λειτουργήσει:

Έκθεση βιβλίου
Η είσοδος στην έκθεση είναι δωρεάν.

Την είδα χτες. Μα πολύ Φουστανοταινία βρε παιδί μου. Η πλαστική πήγαινε σύννεφο, έκανε πλαστική η γκόμενα λόγω του ψυχολαλά της, έκανε και γκόμενος, ανταγωνιζόμενος στο ψυχολαλά. Νοσταλγώ την ηρεμία και τα βαθιά νοήματα των τεσσάρων εποχών. (Επίσης από τις ταινίες του μου άρεσε και η 3-Iron).

Κατά τα άλλα, φανταστικές οι σκηνές με τα γλυπτά και της επαλήθευσης ταυτότητας αγαπημένου με το πέρασμα των χεριών και τις σχετικές μετρήσεις ψυχοσωματικών παραμέτρων.

Συμπαθητικό (και σχεδόν άδειο) σινεμά το Φιλίπ στην πλατεία Αμερικής, και γλυκύτατη με ένα ντροπαλό χαμόγελο η κοπέλα που έκοβε τα εισιτήρια. Λες να το ξαναδώ :)

Έχω να τη δω 3 χρόνια, τελευταία φορά στο Palais de congrès, στο Παρίσι, ως Dead Can Dance με τον Brendan Perry. Τώρα έρχεται με τον Pieter Bourke. Από τις σπουδαιότερες γυναικείες φωνές του αιώνα. Για εισιτήρια εδώ...
Βέβαια η ενορχήστρωση των κομματιών που τραγουδάει με τον Pieter Bourke είναι ιδιαίτερα λιτή. Συνήθως ο Pieter Bourke απλά κρατάει το ίσο (παίζει μία νότα συνεχόμενα).

— Είσαι ελεύθερη;
— Σχεδόν...
— Τι εννοείς σχεδόν;
— Κάθε γυναίκα έχει μια καβάτζα.
— Σαν το 99% των γυναικών δηλαδή...
— Πες το κι έτσι... στην ουσία έχω μια σχέση που δεν με καλύπτει απόλυτα
[Μετά από διάστημα μισής ώρας περίπου ...]
— Πού είναι λοιπόν η καβάτζα σου;
— Ο δεσμός μου είναι, ε ο δεσμός μου είναι σπίτι και βλέπει ποδόσφαιρο κι εγώ έχω βγει με τον φίλο μου.

Αυτή η συζήτηση διεμήφθη σε μια έξοδο όπου συνάντησα ένα φίλο μου ο όποιος είχε φέρει και μια φίλη με τον οποία είχαμε την παραπάνω συζήτηση.

Ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό καθώς με τον φίλο μου έχουμε συζητήσει εκτενώς πως ουσιαστικά δεν υπάρχουν «ελεύθερες» γυναίκες και ότι όλες έχουν τουλάχιστον μια «καβάτζα» και αναζητούν και κάτι που να τις «καλύπτει περισσότερο» ενώ παρουσιάζουν ότι είναι ελεύθερες. Επίσης γνωστό ως το «σύνδρομο της μαϊμούς» (η μαϊμού δεν αφήνει το ένα κλαδί αν δεν πιάσει το άλλο, εάν μάλιστα κρατιέται ταυτόχρονα από πολλά κλαδιά, ακόμη καλύτερα). Σε άλλη σχετική ερώτηση που είχε κάνει ένας άλλος φίλος μου για το εάν είναι κάποια κοπέλα ελεύθερη εκείνη του απάντησε «Αισθάνομαι ελεύθερη», κι εκείνος της είπε, «έ, όταν θα είσαι ελεύθερη το συζητάμε». Όπως με είχε ρωτήσει μια άλλη γυναίκα που είχα γνωρίσει:

—Εσύ δεν έχεις κάποιο στανταράκι;
—Τι εννοείς, τη ρώτησα, καθώς η έννοια μου φάνηκε τελείως άγνωστη.
—Ε, κάποια γυναίκα που να μπορείς να πηγαίνεις ανά πάσα στιγμή.
—...

Βέβαια, για να μην είμαστε άδικοι, θυμάμαι και έναν άντρα να μου λέει πώς πάντα στη ζωή του είχε δύο γυναίκες, την πρώτη που αγνοούσε τα πάντα, και τη δεύτερη που τα ήξερε όλα. «Με τη δεύτερη υπήρχε απόλυτη ειλικρίνεια» όπως χαρακτηριστικά μού είχε πει. (Τι ειρωνική η χρήση της λέξης ειλικρίνεια εδώ).

Το αστείο βέβαια είναι ότι σπάνια αυτού του είδους τα άτομα ζευγαρώνουν μεταξύ τους.

Κι απ' ό,τι φαίνεται όποιος δεν έχει / διατηρεί / συντηρεί / επαυξάνει ό,τι αφορά σε «καβάντζα» ή «στανταράκι» σήμερα είναι το λιγότερο ηλίθιος. Εσείς συμφωνείτε;

This was last night's fortune cookie after a luscious Indian meal at Golden Chopstics near Syntagma square.

Indeed, isn't that true for all?

For some strange reason; however, fortune cookies from Golden Chopstics are always spot-on, matching my mood and my intuition.

Not that I enjoyed the meal less.