Friday, 12 October 2007
Την είδα χτες. Μα πολύ Φουστανοταινία βρε παιδί μου. Η πλαστική πήγαινε σύννεφο, έκανε πλαστική η γκόμενα λόγω του ψυχολαλά της, έκανε και γκόμενος, ανταγωνιζόμενος στο ψυχολαλά. Νοσταλγώ την ηρεμία και τα βαθιά νοήματα των τεσσάρων εποχών. (Επίσης από τις ταινίες του μου άρεσε και η 3-Iron).
Κατά τα άλλα, φανταστικές οι σκηνές με τα γλυπτά και της επαλήθευσης ταυτότητας αγαπημένου με το πέρασμα των χεριών και τις σχετικές μετρήσεις ψυχοσωματικών παραμέτρων.
Συμπαθητικό (και σχεδόν άδειο) σινεμά το Φιλίπ στην πλατεία Αμερικής, και γλυκύτατη με ένα ντροπαλό χαμόγελο η κοπέλα που έκοβε τα εισιτήρια. Λες να το ξαναδώ :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment